Expositie: AIR
Oscar Peters
Beeldend kunstenaar Oscar Peters verbleef de afgelopen twee maanden als Artist in Residence bij GinDS. Deze periode bood hem de kans om na twintig jaar eindelijk weer te gaan schilderen. Wat begon als een voorzichtig experiment met olieverf in de winter van vorig jaar, groeide tijdens zijn verblijf uit tot een inspirerend experiment.
De uitgestrekte luchten rond GinDS nodigden uit tot nieuwe ontdekkingen in kleur en vorm. Naar voorbeeld van de Hollandsche meesters heeft Oscar geprobeerd deze luchtlandschappen in olieverf te vangen — een eerste verkenning van het medium met verrassende resultaten.
Naast de luchtstudies toont de expositie ook een aantal vlaggen, twee houten lijsten en een schaalmodel voor een toekomstige tentoonstelling.
Zondag 18 mei
12 – 17 uur
entree gratis
Biografie:
Oscar Peters (1981) maakt voornamelijk grote kinetische sculpturen. Hij heeft een BA in Beeldende Kunst van de Gerrit Rietveld Academie en een Master of Fine Art van Carnegie Mellon University. Hij stelt over de hele wereld tentoon, met tentoonstellingen van de Verenigde Staten tot aan Japan. Een van zijn grootste installaties tot nu toe was te zien op Het Klokhuis, en spoorde jonge kunstenaars aan tot maken. Hij is te gast geweest bij Kunst is Lang en bij Nooit Meer Slapen, en er is onder andere over hem geschreven in Metropolis M, Het Parool, Trouw, NRC en de Volkskrant.
Op dit moment onderzoekt hij grotere thema’s zoals verlies, rouw, en woede. Peters is gefascineerd door gesimuleerd geweld. De drang naar vernietiging is op een rare obscene manier deel van de mens, wij bezitten een morbide verlangen naar geweld, jegens de ander, te kijken. Wie kijkt er nu niet af en toe een horror film? Angstaanjagend en tegelijkertijd buitengewoon veilig; deze paradox is precies dat wat Peters het meest interesseert. Mensen zijn de enige diersoort die doelbewust het gevaar opzoekt. We gespen onszelf aan een achtbaan om doodsangsten uit te staan. Wij kicken op het gevoel van het randje van de afgrond. Het noodlot tarten speelt een grote rol in zijn praktijk. Het ondeugende, oncomfortabele, puntje van je stoel gevoel – dat is wat Peters wil dat kunst is.
